لیز تراس: انگلیس یک کشور شکست‌خورده است
به گزارش ایسنا، «لیز تراس» نخست‌وزیر سابق انگلیس در یادداشتی با اشاره به حضور یک دولت پنهان در انگلیس که اختیار امور را در دست گرفته، گفت این کشور به انقلابی مانند اقدامات «دونالد ترامپ» رئیس‌جمهور آمریکا نیاز دارد تا از مسیر سقوط خارج شود.
تراس در این مطلب که آن را در پایگاه تحلیلی «کارج مدیا» منتشر کرده، با بیان اینکه اوضاع روزبه‌روز بدتر می‌شود و عزمی برای تغییر مسیر در میان رهبران این کشور دیده نمی‌شود، گفت انگلیس دیگر آن کشوری نیست که او می‌شناسد. تراس می‌گوید: «مردم به خاطر پست‌های فیسبوک زندانی می‌شوند، اما کر استارمر (نخست‌وزیر انگلیس) از ریشه‌کن کردن تبانی و فساد در میان مقامات مسئول امتناع می‌کند… رکود اقتصادی و چاپ بی‌رویه پول ادامه دارد، اما خزانه‌داری و بانک مرکزی انگلستان همچنان از هرگونه انتقاد مصون مانده‌اند.»
او همچنین خاموشی‌های گسترده در این کشور را با آفریقای جنوبی مقایسه کرد و تصمیم مقامات برای ساخت توربین‌های بادی مضاعف را مورد انتقاد قرار داد.
او می‌گوید: «این‌ها تنها نمونه‌های آشکاری هستند که به ذهن خطور می‌کنند. در هر گوشه که نگاه کنیم، دولت بریتانیا در حال فروپاشی است… چه بر سر این کشور آمده است؟»
نخست‌وزیر سابق انگلیس تاکید کرد که مشکل انگلیس بسیار عمیق‌تر از استارمر و متحدان اوست. به گفته تراس، یک بوروکراسی بسیار قدرتمند و غیرپاسخگو و همچنین مجموعه‌های نیمه‌دولتی و دستگاه قضایی در انگلیس حاکم است که همگی در چنگال ایدئولوژی چپ اسیر شده‌اند و تنها به تأمین امنیت شغلی خود فکر می‌کنند. او از سقوط استقلال در نهادهای مستقل سخن گفت و تاکید کرد که جوانان این کشور دیگر به دموکراسی در انگلیس باور ندارند.
تراس همچین گفت در نظام سیاسی امروز انگلیس، شفافیت وجود ندارد و سیاستمداران نه‌تنها آزادی عمل ندارند، بلکه با رأی مردم هم انتخاب یا برکنار نمی‌شوند. در نظام کنونی، قدرت در دستان افراد غیرمنتخب متمرکز شده و «رأی‌دادن عملاً بی‌معنا شده است.»
به گفته تراس، یک دولت پنهان در انگلیس در قدرت است که با نهادهای بین‌المللی و آمریکایی در ارتباط بوده و از انبوهی از رویه‌ها و فرآیندها استفاده می‌کند تا در برنامه‌های سیاستمداران منتخب مردم انگلیس اختلال ایجاد کند، بنابراین دستگاه اجرایی عملاً قدرت اجرایی چندانی ندارد. او می‌گوید: «در بریتانیا، بوروکرات‌ها کنترل تمامی داده‌ها را در دست دارند… البته، وزرا می‌توانند آن‌ها را به چالش بکشند، اما این کار مستلزم صرف انرژی فراوان است و در نهایت، حرف آخر را بوروکرات‌ها می‌زنند.»
تراس با اشاره به عدم شفافیت گسترده‌ای که در نظام حکمرانی انگلیس جریان دارد، می‌گوید که بهانه‌هایی مانند «استقلال عملیاتی» یا «حفاظت از داده‌ها» مورد سوءاستفاده قرار می‌گیرند تا شفافیت لازم در نهادها و سازمان‌های حکمرانی ایجاد نشود. از سوی دیگر، وزرا و مقامات منتخب دائماً از چالش‌های حقوقی در هراس‌اند و از قدرت و ظرفیت کافی برای استخدام وکلای مستقل و دفاع از اقدامات خود برخوردار نیستند.
به اذعان لیز تراس، این امر باعث شده تا مقامات منتخب با گذشت زمان کوتاهی از دوران انتخابات، به‌سرعت وعده‌های انتخاباتی خود را فراموش کرده و یا از قدرت کناره‌گیری می‌کنند، زیرا «پایبند ماندن به وعده‌های انتخاباتی در شرایطی که بخش‌های کلیدی حکومت تحت کنترل افرادی با دیدگاه‌های مخالف است، ممکن نیست.»
او می‌گوید مقامات منتخب ارشد حتی توان انتصاب مدیران مطلوب خود را هم ندارند، زیرا اگر بخواهند خارج از خواسته‌های بوروکراسی حاکم عمل کنند، باید هزینه سیاسی گزافی پرداخت کنند. این آشفتگیِ وحشتناک طی سال‌ها شکل گرفته و قدرت را از پارلمان به دستان دولت پنهان منتقل کرده است.
نخست‌وزیر سابق انگلیس گفت که رسانه‌های انگلیسی نیز در این مسیر علیه مقامات اجرایی فعالیت می‌کنند و اجازه نظارت عمومی واقعی بر حلقه قدرت را نمی‌دهند. آن‌ها این توهم را ترویج می‌دهند که گویی وزرا واقعاً در رأس امور قرار دارند و سپس آن‌ها را سرزنش می‌کنند، در حالی که «قدرت واقعی در دستان آن‌ها نیست و این مشاوران هستند که تصمیم می‌گیرند.»
او با بیان اینکه در دوران نخست‌وزیر کوتاه خود در ۲۰۲۲ شاهد چنین وضعیت غیرقابل مدیریتی بوده، از نخست‌وزیر بعدی این کشور که احتمالاً در سال ۲۰۲۹ به قدرت می‌رسد خواست که با این مشکل به‌طور اساسی برخورد کند، وگرنه انگلیس به حرکت در مسیر نابودی ادامه خواهد داد.
تراس همچنین تاکید کرد که «بریتانیا به یک انقلاب مشابه ترامپ نیاز دارد.»
تراس با تاکید بر ضرورت احیای حاکمیت پارلمان و توانایی حکمرانی قوه مجریه، خواستار لغو تمامی قوانین و نهادهای ملی، مستقل و بین‌المللی شد که موجب ایجاد و تقویت این دولت در سایه شده است، ازجمله «قانون حقوق بشر»، «قانون تغییرات اقلیمی»، «قانون بانک مرکزی انگلستان»، «قانون برابری»، «قانون اصلاحات قانون اساسی» و «قانون اصلاحات و حاکمیت قانون اساسی»، «دیوان کیفری بین‌المللی» و «کنوانسیون اروپایی حقوق بشر».
او همچنین بر لزوم کاهش ابعاد دولت و تعداد وزارتخانه‌ها تاکید کرد و خواستار آن شد که نخست‌وزیر انگلیس و وزرای کابینه‌اش در یک ساختمان واحد مستقر شوند تا انسجام دولت تقویت شوند. همچنین ساختمان شماره ۱۰ در «داونینگ استریت» صرفاً به‌عنوان مکان اقامت نخست‌وزیر فعال باشد.
تراس در این مقاله نوشت: «شاید برخی این اصلاحات را رادیکال بدانند، اما من پای حرفم ایستاده‌ام. طی ۱۰ سال تلاش برای مدیریت این سیستم، هزینه‌های فراوانی داده‌ام. این سیستم به یک غول غیرپاسخگو و غیرقابل مدیریت تبدیل شده و همگی آن را به‌خوبی می‌شناسیم. تغییرات جزئی و اصلاحات تدریجی دیگر پاسخگو نیستند. اگر بخواهیم کشور شکست‌خورده بریتانیا را نجات دهیم، به اصلاحات گسترده و قاطع نیاز داریم.»
انتهای پیام
