لبخندِ تالار وحدت در کاربردی‌ترین کنسرت ارکستر ملی؛ لطفا به این پیشنهادها فکر کنید
به گزارش خبرنگار مهر، ارکستر موسیقی ملی ایران از مجموعه‌های وابسته به بنیاد فرهنگی هنری رودکی در تازه‌ترین پروژه موسیقایی خود که با عنوان «برچهره لبخند» به رهبری همایون رحیمیان و مشارکت کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان در تالار وحدت تهران پیش روی مخاطبان گرفت، در قالب یک کنسرت ویژه که حال و هوایی متفاوت از دیگر کنسرت های این مجموعه موسیقایی داشت، قطعاتی از آثار ثمین باغچه‌بان، بهرام دهقانیار و محمود منتظم صدیقی را با همراهی گروه کُر کودک و نوجوان و گروه کر بزرگسال اجرا کرد.
از دیگر ویژگی های این اجرا که با محوریت آثار نوستالژیک برنامه های کودکان و نوجوانان دهه شصت و هفتاد همراه بود، حضور صابر ابر بازیگر شناخته شده عرصه تئاتر، سینما و تلویزیون درجمع گروه اجرایی بود که به عنوان راوی در این برنامه به ایفای نقش پرداخت.
وی حین برگزاری قطعات مختلف این کنسرت با خوانش متنی که به سبک قصه گویی های داستان های مرتبط با گروه سنی کودک و نوجوان تنظیم شده بود، تلاش می کرد تا بین قطعات پیوند محتوایی ایجاد کند. شرایطی که اگرچه به واسطه توانمندی های این بازیگر و همچنین محبوبیت او میان مخاطبان حس و حال خوبی را به مخاطبان ارائه داده بود، اما به طور حتم گروه اجرایی کنسرت می توانست با انتخاب هنرمندان محبوب دهه ۶۰ برنامه های کودک و نوجوان رسانه ملی هچون بهرام شاه محمدلو، آزاده پورمختار، حمید جبلی، رضا بابک، مرضیه برومند، راضیه برومند، مریم سعادت، حسن پورشیرازی و … حال و هوای ویژه تری را به محتوای این کنسرت انتقال دهد.
در بخش اول کنسرت که به اجرای آثار ثمین باغچه بان آهنگساز، شاعر، نویسنده، مترجم و از هنرمندان پیشگام در موسیقی چندصدایی ایران اختصاص داشت، گروه اجرایی قطعه های «رنگین کمون»، «کرگ بلا»، «نوروز تو راهه»، «باغ ما پرچین داره»، «روز برف بازیه»، «گربه ای که مادره»، «عروسک جون»، «جای آهو»، «ترن قشنگ من» را برای مخاطبان اجرا کرد.
یکی از نکات قابل توجهی که در این بخش مشهود بود، نحوه انتخاب رپرتواری بود که طبیعتا مخاطبانش به نسبت دیگر اجراهای ارکستر موسیقی ملی ایران از طیف سلیقه ای متفاوت تری بودند. مسیری که با توجه به حضور کودکان و نوجوانانی که در سالن حاضر بودند، به وِیژه در بخش اول برنامه می توانست حال و هوای انرژی بخش تر و نشاط آور تری پیش روی مخاطبان قرار گیرد.
روندی که بی تردید منتقد کیفیت آثار مرحوم ثمین باغچه بان و همچنین نحوه اجرایی که پیش روی تماشاگران قرار گرفته نیست، بلکه دربرگیرنده پیشنهادی است که با توجه به حضور مخاطبان خردسالی که همراه با پدر و مادرهای خود به تالار وحدت برای تماشای یک کنسرت با کلید واژه «برچهره لبخند» آمده بودند، می توانست حال و هوای ریتمیک تر و فرح بخش تری را به همراه داشته باشد.
مسیری که پیش از این هم در برخی کنسرت‌های ارکستر موسیقی ملی کم و بیش برای مخاطبان اجرا شده بود و می‌توانست در قالبی ساختارشکنانه و البته منطقی که عرف اجرای چنین ارکسترهای دارای چارچوبی است، برای علاقه‌مندان اجرا شود. فرآیندی که در بخش دوم کنسرت آن هنگام که گروه اجرایی آثار فرح بخش تر و خاطره انگیز تری را پیش روی مخاطبان قرار داد تا حدی مرتفع و با محتوای از پیش اطلاع رسانی شده کنسرت هم‌سانی پیدا کرد.
اجرای آثار منتخب و خاطره ساز بهرام دهقانیار از آهنگسازان پیشگام موسیقی کشورمان که پیشینه درخشانی از خود در ساخت ملودی های خاطره انگیز به جای گذاشته بخش دیگری از این کنسرت را تشکیل می داد.
شرایطی که به دلیل حضور گروه کر کودکان و نوجوانان روی صحنه و اجرای آثار خاطره انگیز برنامه های تلویزیونی سیما در دهه شصت و هفتاد رنگ و بوی متفاوتی به سالن داد و موجب شد تا تماشاگران حاضر در سالن به دلیل افزایش روحیه هنرمندان کودک و نوجوان روی صحنه با تشویق و حال و هوای انرژی بخش تری گروه اجرایی را همراهی کنند. مسیری که به نوعی یخ اجرا را آب کرد و موجب شد تا نوازندگان هم با چهره ای خندان تر و پر انرژی به اجرای آثار انتخاب شده این بخش در حضور مخاطبان کودک و نوجوان در سالن بپردازند.
«خونه مادربزرگه»، «قصه های تا به تا»، «فانتزی برای دخترم»، «والس غنچه‌ها»، «زیرگنبد کبود» آثاری بودند که در این بخش از کنسرت برای مخاطبان اجرا شدند.
اگرچه کنسرت شب گذشته ارکستر موسیقی ملی یکی از متفاوت ترین اجراهای این چند ماهه اش بود، اما به واسطه محتوای رپرتوار ارائه شده می‌توانست با حال و هوای ویژه تر یاز آن چه ارائه شد، روی صحنه اجرا شود که طبیعتا منظور اجرای حرکت های اضافه و بیهوده ای که در برخی کنسرت ها مشاهده می شود، نیست، بلکه تلاش برای ارائه ای متفاوت در یک ساختار دارای چارچوب است که می تواند با توجه به اقتضائات صحنه ای در قالبی از پیش کارگردانی شده شرایطی را فراهم سازد تا مخاطبان کودک و نوجوان حاضر در سالن همراهی بیشتری را با یک اجرای این چنین داشته باشند.
شرایطی که همایون رحیمیان به عنوان رهبر ارکستر هراز چندگاهی می توانست با تغییر میزانسن خود، تماشاگران را با خود همراه کند و از آنها بخواهد تا در خوانش برخی قطعات نوستالژیک با ارکستر همراهی کنند. حتی می شد در پرده نمایش بخش انتهایی صحنه، تصاویری از برنامه های نوستالژیک دهه شصت و هفتاد که کودکان این نسل آشنایی چندانی با آنها ندارند، پخش شود تا مخاطبان ارتباط بهتری با آنچه برای آنها ارائه شده، برقرار کنند. فضایی که پیش از این هم در برخی اجراهای ارکستر موسیقی ملی ایران مشاهده شده بود.
اجرای قطعه ماندگار «لالایی» همان اثری که کودکان دهه شصت آن هنگام که برنامه چندانی برای آنها وجود نداشت، بسیار از گیرنده های رادیویی گوش می دادند بخش دیگری از کنسرت «برچهره لبخند» ارکستر موسیقی ملی ایران را تشکیل می داد.
قطعه ای با کلام مصطفی رحماندوست و آهنگسازی محمود منتظم صدیقی که با تنظیم همایون رحیمیان لحظات خاطره انگیزی را برای مخاطبان در تالار وحدت رقم زد.
در این بخش از کنسرت بود که همایون رحیمیان خطاب به مخاطبان ضمن قدردانی از حضور بهرام دهقانیار در این اجرا، از تماشاگران خواست تا ضمن تشویق این هنرمند از محمود منتظم صدیقی آهنگساز و نوازنده پیشکسوت تیمپانی و آهنگساز قطعه «لالایی» نیز قدردانی کنند. شرایطی که برای اجرای آن هم می توانست در قالبی از قبل طراحی شده و منسجم تر، برنامه متفاوت تری را پیش روی مخاطبان قرار دهد.
چنین رویکردی در بخش اجرای قطعه «زیرگنبد کبود» هم می توانست به صورت یک پروژه از قبل کارگردانی شده، پیش روی مخاطبان قرار بگیرد و با توجه به اینکه خوانندگی اصلی قطعه به عهده حمید غلامعلی بوده، از وی برای اجرای این قطعه دعوت کنند تا با همراهی گروه کر خردسالان حال و هوای ویژه تری را به سالن انتقال دهند.
اما یکی از لحظات بسیارشورانگیز شب اول از اجرای پروژه «برچهره لبخند» ارکستر موسیقی ملی ایران لحظه ای رقم خورد که گروه اجرایی کنسرت بدون اطلاع مخاطبان از مرضیه برومند کارگردان بسیاری از برنامه های خاطره‌انگیز حوزه کودک و نوجوان رسانه ملی، سینما و تئاتر در حضور نادره رضایی معاون امور هنری وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی، محمد اله یاری مدیرعامل بنیاد فرهنگی هنری رودکی و نیکنام حسینی پور مدیرکل روابط عمومی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی قدردانی کردند.
صابر ابر در این لحظه از برنامه اظهار کرد: بسیار خوشحالم که توانستم به عنوان راوی در این برنامه حضور داشته باشم و بسیار خوشحال ترم که می خواهم از خانم مرضیه برومند دعوت کنم تا روی صحنه بیاید تا ما به افتخار تمام سال هایی که برای کودکان و نوجوانان ایران زمین تلاش کرد، از این هنرمند قدردانی کنیم.
مرضیه برومند با حضور در صحنه ضمن قدردانی از دست اندرکاران این اجرا گفت: وقتی بهرام دهقانیار موسیقی متن «خونه مادربزرگه» را نوشت، ۲۱ سال داشت و این برای همه ما جالب بود که چنین هنرمندی، چنین استعداد و خلاقیتی دارد که توانسته موسیقی ماندگاری را خلق کند. او به معنای واقعی کلمه یک هنرمند مثال زدنی است.
وی در بخش دیگری از صحبت‌های خود ضمن قدردانی از معاون امور هنری و بنیاد رودکی برای چنین پاسداشتی بیان کرد: می خواهم اینجا و به واسطه چنین برنامه خوب و با کیفیتی از خانم رضایی قول بگیرم که لطفا هرکاری از دستتان بر می آید برای موسیقی کودک انجام بدهید.
به هر ترتیب تازه ترین پروژه اجرایی ارکستر موسیقی ملی ایران در حالی پیش روی مخاطبان قرار گرفت که می توان این اجرا را در مجموع جزو پروژه های مطلوب و هدف مند مجموعه مدیریتی ارکسترهای بنیاد رودکی ارزیابی کرد. مسیری که طبیعتا با طبقه بندی و هدفمندتر کردن طیف مخاطبان در گروه سنی مختلف می تواند به صورت مستمر ادامه پیدا کرده و فضایی را ایجاد کند تا تالار وحدت در فواصل زمانی از قبل تعیین شده میزبان مخاطبان گروه سنی کودک و نوجوان باشد. مسیری که اکنون در میان انبوه موسیقی های سمی و بسیار مخربی که از تمامی پلتفرم ها به خورد مخاطبان کودک و نوجوان داده می شود، مسیر درست و مطلوبی برای رشد فکری آنان در جهت شناسایی موسیقی خوب و بد است که با این کنسرت های هدف دار می تواند مورد بررسی بیشتری قرار گیرد.
کما اینکه امیرعباس ستایشگر معاون بنیاد فرهنگی هنری رودکی هم در یادداشتی پیرامون این کنسرت نوشته بود: «شاید این اجرا کاربردی ترین رپرتوار ارکستر موسیقی ملی در چند وقت اخیر باشد. به هرحال اهمیت موسیقی کودک و نوجوان از یک سو و فراهم آوردن فضایی برای رشد و شکوفایی آنها از سویی دیگر لزوم اجرای این برنامه را همواره گوشزد می کرد.
قطعات اجرا به شکلی چیدمان شده اند که سیر تطور موسیقی کودک را به درستی نشان می دهد؛ در این میان «رنگین کمون» اثر ماندگار ثمین باغچه بان، پنج قطعه از ساخته های بهرام دهقانیار و یک قطعه از محمود منتظم صدیقی با شعری از مصطفی رحماندوست مسیری طی شده از سال های مختلف این نگرش را طراحی کرده است.
باور این است که نه تنها ارکستر موسیقی ملی بلکه هرجا در این جغرافیا را در دست داریم باید برای کودک و نوجوان کوک کنیم. چرا که آینده این سرزمین در دستان آنان است. کنارشان خواهیم ایستاد با این امید که برگونه ها شادی باشد و بر چهره ها لبخند …»
مازیار ظهیرالدینی نوازنده ویولن و کنسرت مایستر، رایین نورانی، علیرضا خلج اسماعیلی، هلیا محمدولی، رمیصا نفیسی، سارا قاسمی، هورام ترابی، حسن ملکی نوازندگان ویولن یک، سانوآ عندلیبی، آرش جامع، سارا نادری، بهنام آقاجانیان، نگین سمایی، محمدرضا نامجو نوازندگان ویولن دو، هومن اتابکی، همایون هاشم زاده، پیمان ابوالحسنی، امیرحسین طایی، جاوید پناهی، اشکان نظر نوازندگان ویولا، مجید اسماعیلی، محمدحسین غریبی، علی آقاجانی، پروشات زندآیین، غزاله شیرازی، اشکان نظر نوازندگان ویولنسل، سروش کاکاوند، محمدهادی اسماعیلی، ستاره ناموری مطلق نوازندگان کنترباس نوازندگان گروه سازهای زهی ارکستر موسیقی ملی ایران بودند.
شهرام رکوعی و روشنک نوشی نوازندگان فلوت، فرزانه فراست‌پور نوازنده پیکولو، حسام صدفی‌نژاد نوازنده ابوا، سایوری شفیعی و محمد ملک لی نوازندگان کلارینت، امیرحسین محمدیان، امیر ملکی زاده نوازندگان فاگوت، مهسا یوسفی نژاد، لیلا بازغی و پارمیدا بهادران نوازندگان هورن، آرمان فتاحی نوازنده ترومپت، مانی داوری نوازنده ترومبون گروه نوازندگان سازهای بادی ارکستر را تشکیل می دادند. این در حالی است که عرفان فرشی زاده نوازنده تیمپانی، سروش عمومی، ماهان ببری، پوریا شیوا فرد و شیما حکیمی نوازندگان پرکاشن گروه سازهای کوبه ای، صدف الماسی نوازنده پیانو، دیبا والی نوازنده هارپ هم دیگر هنرمندان بخش نوازندگی بودند.
در بخش سازهای ایرانی هم مسعود آزین و آناهیتا رمضانی نوازندگان تار، مژگان محمدحسینی نوازنده قانون، علی عابدین نوازنده سنتورگروه اجرایی را تشکیل می دادند.
مهناز حیدری، مرجان خلیلی، ویدا محمودی، شهرزاد اصلانی، نیلوفر لطف آور، مهرآذین مهرآذر، زهرا میربلوچ، هنگامه حسینی، هدا برات‌زاده، ترانه طاهری، سمیه کنعانی، یگانه محمدلو، فرناز ساحری، زهرا شیخ رضایی، حامد لک، فرزین طهرانی، امیر یوسفی‌ها، علی خانزاده، نوید اسکندری، جاوید عسگری، جواد مرادیون، مرتضی کنی، محمداحمدی و پرهام دمشقی اعضای گروه کُر بزرگسالان و خورشید وطن، سنا عبدالوهاب، کسری سلطانی، ضحا خیریه، آلا خیریه، آریا جهانشاهی، نیکمهر مهبادی، روشنا ایمری قبادی، نیروانا پهلوان، دلسا خدایی، راشین میرزایی، پرنیا پیرا، آسا صومعی، آرسام صفایی، نیروانا محمدنژاد، گندم ابراهیم زاده، بنینا تفویضی، یاس نگین تاجی، مهدی یاردودانگه، ایلیا خسرونیا، گندم هاشمی، سما فرزد، ساحل سبزعلی، یاس سهرابی، دلوین فرهنگ دوست، افرا ایوبی، لاوین فردین، جانان بوراسکندریان، نورا سرابی، سویل نیسی شوشتری، جانان اتابکی، امیررضا محمدیان، کیانا صفی و یسنا معظمی اعضای گروه کُر کودکان و نوجوانان کنسرت بودند.
گلناز نویدان سرپرست گروه کُر کودکان و نوجوانان با همراهی مرتضی علی عباس میرزایی، مهدی واحدی، الهام احمدی، سارا مرشدی جو، نیلوفر حدادکاوه، علی جوکار مدیر داخلی ارکستر، فاطمه خسروی اداری ارکسترها، ندا یزدانی و ناصر زرقومی آرشیو و نُت، محسن ایلکا و واحد خداپرست چیدمان های ارکستر بخش دیگری از گروه اجرایی کنسرت را تشکیل می دادند.
کنسرت «بر چهره، لبخند» توسط ارکستر موسیقی ملی ایران با مشارکت کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان به رهبری همایون رحیمیان ساعت ۲۱:۳۰ شامگاه چهارشنبه ۲۸ آذر هم در تالار وحدت برگزار می‌شود.
