سیاست خارجی ترامپ معامله‌گرایانه است
به گزارش ایسنا، وال استریت ژورنال نوشت: نمایندگان ارشد «دونالد ترامپ» رئیس‌جمهور آمریکا امتیازاتی را به روسیه در مذاکرات صلح ارائه کردند که متحدان اروپایی را متحیر کرد و به دنبال آن ترامپ، رهبر اوکراین را دیکتاتور خواند و با شروع مذاکرات به اروپایی‌ها روی خوشی نشان نداد. او آژانس کمک رسانی پیشرو ایالات متحده را که به کشورهای در حال توسعه کمک می کند، منحل کرده و احتمالا چین پای خود را در آنجا محکم خواهد کرد. طرح ترامپ برای مالکیت غزه و بیرون راندن فلسطینی‌ها از این باریکه، دهه ها تلاش واشنگتن برای میانجیگری راه‌حل ۲ دولتی را از بین برد و برنامه‌های او برای افزایش تعرفه‌ها، پایانی بر جهانی‌سازی تحت تأثیر آمریکا بود.
این روزنامه افزوده است: هیچ کس انتظار نداشت ترامپ مانند اسلاف خود به امور جهانی رسیدگی کند. اما تعداد کمی از او انتظار داشتند که با این سرعت حرکت کند تا سیاست خارجی آمریکا را از مسیری که از سال ۱۹۴۵ ترسیم شده، تغییر دهد. اکثر کارشناسان سیاست خارجی می‌گویند که از پایان جنگ جهانی دوم، سیستم اتحاد به رهبری آمریکا، قدرت آمریکا را تقویت کرده است. واشنگتن با تعهد به دفاع از متحدان خود در اروپا، خاورمیانه و آسیا، بیش از هر کشور دیگری نقش ضامن جهانی تجارت آزاد و ثبات را بر عهده گرفت، مأموریتی که ابتدا شامل مقابله با اتحاد جماهیر شوروی و اخیراً با چین بود.
ترامپ دیدگاه متفاوتی دارد: متحدان بیشتر از آنچه می‌دهند، می گیرند. سایر کشورها به جای اتکا به ارتش ایالات متحده و چتر هسته‌ای آن برای امنیت خود، باید بیشتر برای ارتش خود هزینه کنند و در عین حال انگیزه‌های اقتصادی برای ماندن در موهبت‌های آمریکا را فراهم کنند. دیدگاه ترامپ یک دیدگاه بسیار معامله‌گرایانه و برد-باخت از سیاست خارجی است.
ویکتوریا کوتس، معاون امنیت ملی و سیاست خارجی در بنیاد هریتیج، یک اندیشکده محافظه‌کار می‌گوید: «اینطور نیست که رئیس‌جمهور ترامپ دستور پس از جنگ جهانی دوم را کنار بگذارد. این است که ما دیگر در دوران پس از جنگ جهانی دوم نیستیم و باید بپذیریم که چشم‌انداز ژئوپلیتیکی تغییر کرده است.»
همین رویکرد سیاست خارجی دور اول ترامپ را هدایت کرد، اما در دوره دوم او عنصر جدیدی را تزریق کرد و پیشنهاد کرد که مرزهای ایالات متحده را گسترش دهد و قلمروهای خارج از کشور را به صورت یکجانبه در اختیار بگیرد. حتی قبل از بازگشت به کاخ سفید، ترامپ در مورد بازپس گیری کانال پاناما، تصرف گرینلند از دانمارک و تبدیل کانادا به پنجاه و یکمین ایالت فکر می‌کرد. هنگامی که او این عقاید را پس از روی کار آمدن مجدداً تکرار کرد، ایده‌های دور از ذهن را به سیاست احتمالی ایالات متحده و سیگنالی از نیات به کشورهای سراسر جهان تبدیل کرد.
وال استریت ژورنال به نقل از « ریچارد هاس»، رئیس بازنشسته شورای روابط خارجی و یکی از مقامات ارشد سابق دولت‌های جمهوری‌خواه، نوشته است: خنثی کردن کاری که در سیاست خارجی انجام می‌شود یا متقاعد کردن متحدان، امر بسیار دشواری خواهد بود که هرگز تکرار نمی شود. این امر پس از انتخاب ترامپ امکان‌پذیر بود، اما با روی کار آمدنش دیگر امکان‌پذیر نبود. شهرت آمریکا برای قابلیت اطمینان و پیش‌بینی پذیری به طور جدی به خطر افتاده است.
رویدادهای اخیر تنها ظن متحدان را نسبت به آمریکای تحت رهبری ترامپ عمیق‌تر کرده است. این روزها، ترامپ پس از تماس با «ولادیمیر پوتین»، رئیس جمهور روسیه، با مذاکراتی موافقت کرد که می‌تواند روابط با مسکو را تغییر دهد. پیت هگست، وزیر دفاع، بعداً گفت که مذاکرات صلح برای پایان دادن به جنگ در اوکراین منجر به پیوستن این کشور به سازمان پیمان آتلانتیک شمالی نخواهد شد – یک پیروزی برای مسکو حتی قبل از شروع دیپلماسی. هگست نظرات را پس گرفت و اصرار داشت که همه گزینه‌ها روی میز باقی می‌مانند، اما متحدان بلافاصله احساس کردند که ایالات متحده در دوره ترامپ اهمیت چندانی به وحدت فراآتلانتیک نمی‌دهد.
معاون رئیس جمهور «جی. ونس» در سخنرانی‌اش در نشست امنیتی مونیخ دولت‌های اروپایی را به باد انتقاد گرفت. آنها خواستار یک صندلی بر سر میز مذاکرات در باره اوکراین شدند، اما مقامات آمریکایی اعلام کردند که نمی‌توانند در این مذاکرات شرکت کنند، اما نظرات آنها در نظر گرفته می‌شود.
«چاک هگل»، سناتور سابق جمهوری خواه که در دولت «اوباما» وزیر دفاع شد، گفت: «آنچه در حال رخ دادن است یک چالش جدی برای پایه و اساس نظم جهانی پس از جنگ جهانی دوم است. من هرگز به اندازه الان نگران آینده این کشور و این دنیا نبودم.»
شکاف بین اقیانوس اطلس در حال بزرگ‌تر شدن است. روز سه‌شنبه، پس از پایان مذاکرات در عربستان سعودی بین مقامات آمریکایی و روسی، ترامپ کی‌یف را به دلیل شروع جنگ مقصر دانست. اظهارات ترامپ باعث شد «ولودیمیر زلنسکی»، رئیس جمهور اوکراین، بگوید که رئیس جمهور آمریکا اطلاعات نادرست کرملین را طوطی وار تکرار می‌کند. ترامپ روز چهارشنبه با تندترین سخنان مقامات آمریکایی از زمان آغاز جنگ علیه اوکراین پاسخ داد و زلنسکی را در شبکه های اجتماعی «دیکتاتور بدون انتخابات» خواند. دوره ریاست زلنسکی سال گذشته به پایان رسید، اما انتخابات به تعویق افتاد زیرا قوانین اوکراین برگزاری آن را در زمانی که کشور تحت حکومت نظامی قرار دارد ممنوع می‌کند.
«جاستین لوگان»، مدیر مطالعات دفاعی و سیاست خارجی در مؤسسه کاتو، یک اندیشکده آزادیخواه در واشنگتن، گفت که وقت آن رسیده است که یک رهبر آمریکایی به گونه‌ای عمل کند که اروپایی‌ها را متقاعد کند که بیشتر به منطقه خود اهمیت دهند. او گفت: «ترامپ در حال تحقق یک چشم‌انداز آمریکایی است که به دوایت آیزنهاور بازمی‌گردد، که در سال ۱۹۵۹ نگران بود که نگرش ضعیف اروپا نسبت به امنیت خود، «عمو سام» را به «عمو خنگول» تبدیل می‌کند.
اما موضع آمریکا در خارج از کشور حتی قبل از گرد و غبار اوکراین تغییر کرده بود. دولت ترامپ در اولین هفته‌های خود آژانس توسعه بین‌المللی ایالات متحده را منحل کرد و میلیاردها دلار کمک خارجی را برای برنامه‌های درمان ایدز، پیگیری همه‌گیری‌ها و ارائه مراقبت‌های مادران متوقف کرد. امدادگران می گویند که برنامه‌ها از آمریکای لاتین گرفته تا آفریقا و آسیا متوقف شد و سال ها اعتماد ایجاد شده توسط دولت ایالات متحده و شرکای آن در مناطق در حال توسعه را از بین برد.
«مارکو روبیو»، وزیر امور خارجه، که به عنوان یک سناتور آمریکایی سال‌ها از «یو اس اید» به عنوان سنگری در برابر چین ستایش کرد، اکنون مدیریت برنامه کمکی بسیار کاهش یافته را بر عهده دارد، که دموکرات‌ها و امدادگران خارجی می‌گویند که تنها به نفع دشمنان ایالات متحده است که در مناطقی که ایالات متحده آنها را رها کرده است، سرمایه‌گذاری می‌کند. سناتور جین شاهین (D.، N.H.)، عضو رده بندی کمیته روابط خارجی سنا، گفت: چین قبلا به رهبران کمونیست در نپال گفته است که پکن آماده است تا خلاء بودجه در کشور را پر کند.
«جان بولتون»، مشاور امنیت ملی سابق ترامپ که با رئیس‌سابق مخالف است، می‌گوید: رئیس جمهور ایدئولوژی منسجم کافی برای از بین بردن نظم جهانی ندارد. بولتون گفت: «این دیدگاه یک مرد است، اما متأسفانه او رئیس‌جمهور است.
بولتون به متحدان توصیه‌ای دارد: فقط دندان‌های خود را به هم فشار دهید.
انتهای پیام
